Dex, naar welke school wil je?

Vijf jaar geleden hebben we afscheid moeten nemen van onze laatste hond. Ruim 12 jaar werd het gezin begeleid door een tweetal honden die het goed met elkaar konden vinden, maar geheel verschilden van karakter. Een kruising Collie, parmantig, afstandelijk een tikje arrogant en een Golden Retriever, uitbundig naar het gezin, afhoudend naar andere honden, brutaal als de neten.

Ik zie ze nog elke dag als ik naar het werk ga. De foto's van alle honden die we in de loop der jaren hebben gehad hangen in de gang. Het duo kreeg de regels van het menselijke spel aangeleerd via de methode: "als je niet luisteren wil, moet je maar voelen". In die tijd heel normaal. Zo werden de kinderen in die tijd ook opgevoed. Het was in de tijd dat de "hondenprogramma's op tv goede kijkcijfers genereerden en heel veel honden met natte neuzen een show gaven. De Goeroe op hondengebied van toen bracht soms voor zijn tv programma een bezoek aan het Rotterdamse asiel. Daar werd dan een lastige hond ( of 1 met een sterk eigen wil) onder handen genomen ter voorbereiding van het programma. Slipketting hoog om de nek en rukken maar. Menige hond zwiepte door de gangen van het asiel en zo'n hond liet wel wel uit zijn kop om niet te luisteren. De maatschappij veranderde en ook de goeroe op het gebied van hondengedrag veranderde mee. De slipketting werd afgezworen, de clickermethode deed zijn intrede.

Afkomstig van de dolfijnentraining werd de clicker ingezet om positief gedrag te belonen en negatief gedrag te negeren. Je kon namelijk geen enkele dolfijn een draai om zijn oren geven op het moment dat hij een oefening verkeerd uitvoerde.Geen trainer zwom zo snel. Veel hondenscholen volgende het voorbeeld en er werd wat afgeclickerd. Maar is deze methode wel zaligmakend vraag ik mij af. Je kunt veel bereiken met deze vernieuwende manier van trainen, maar wat doe je als een dominante Rottweiler je grijpt en zijn tanden in je kuiten zet, op weg naar je kruis? Negeer je dat negatief gedrag net zolang tot het bloed in je schoenen loopt? Ik denk dat je een middenweg moet kiezen in de trainingswereld en moet kiezen voor de zogeheten rugzakjesmethode. De Dierenbescherming hanteert deze manier al enige tijd en met succes. Uitgangsprincipe is de positieve manier van de clicker, maar als dat niet helpt, mag je terugvallen op alternatieven. Zoals daar zijn de gentle leader, of zelfs de slipketting. Sinds kort heb ik weer een hond.

Uiteraard komt meneer uit het asiel, want dat ben ik aan mijn stand verplicht. Daar zat Dex een kruising Labrador van ongeveer 6 maanden. Hij had al wat ellende meegemaakt. Zo werd de hond verkocht via marktplaats. Het laatste wat bekend was over de achtergronden van de hond is dat de laatste baas Dex bij een hondenoppas bracht maar de hond daar niet meer ophaalde. Dex was nog niet zindelijk en had verlatingsangst. Na vijf hondenloze jaren zwichte ik voor de innemendheid van een jonge hond, die ondanks de belastende geschiedenis nog steeds vrolijk naar ieder mens en iedere hond toestapte. Nu zal de komende maanden uitwijzen of de hond het vertrouwen in zijn baasjes krijgt waardoor Dex enkele uren alleen kan zijn als dat moet. Hoe we dat en andere zaken aanleren lijkt mij duidelijk. Via de rugzakmethode, het trainingsmodel van de Dierenbescherming.

Het sluwe spel van Bleker

Als natuurliefhebber zou je onmiddellijk moeten juichen. Een nieuwe natuurwet. Gezien de huidige "dierminded" maatschappij zou je zeggen dat dit louter voordelen op zal leveren voor mens, dier en natuur. Wanneer je echter je leesbril op zet en de zaak wat beter beschouwd, kom je toch opmerkelijke zaken tegen. Zo moet het doel van de nieuwe wet zijn dat er meer evenwicht moet ontstaan tussen ecologie en economie. "Mensen moeten de natuur straks niet meer als een prob leem gaan zien, maar er een prettige gevoel bij hebben", aldus de staatssecretaris Bleker.

Niks mis mee zou je zeggen want iedereen die 's zondagsmiddag met het gezin de bossen intrekt, wil wel een prettig gevoel hebben bij een gezonde wandeling. Zon op je bol, heerlijke geuren, misschien en wegpringend konijntje, wat wil je nog meer. De nieuwe wet biedt straks ook de ruimte om midden in natuurgebieden restaurants, bars, attractieparken etc aan te leggen, omdat dit past in de nieuwe wet. Je zou er een prettig gevoel bij kunnen hebben. Zo ziet u dat je de natuurwet naar eigen believen kunt intepreteren en dat is precies wat men beoogt. Het klinkt dus onschuldig, maar een goed lezer heeft maar een half oog nodig ( zeker met leesbril). De wet biedt kansen vooral voor de mens en wel op gebied van economische en maatschappelijke ontwikkelingen. De jacht krijgt straks alle ruimte. Wanneer er ook maar een paar exemplaren van een soort teveel in ons land rondlopen mag er op gejaagd worden. Zelfs de steenmarter legt straks het loodje, omdat het dier op een paar lokaties een paar plasplekken op het plafoind achter liet. ( lagen geen plaszakken klaar).

Zodra een hert, zwijn of zelfs een een kolgans zich maar een centimeter op landbouwgrond vertonen, zijn ze het haasje. Het wordt straks veel makkelijk om landbouwschade op te voeren als reden om wild af te schieten. Ik begrijp wel de gedachte achter deze maatregel. Schiet je meer wild, dan richt wild ook minder schade aan de landbouw aan. Dan hoeft het ministerie ook minder schadevergoeding uit te betalen. Heel logisch.... Bleker wordt in zijn directe omgeving omringd door jagers. In een interview in het blad "de Nederlandse Jager"zegt hij dat jacht bij het plattelandsleven hoort. Zijn ex-schoonvader en zelfs zijn zoon jagen naar harte lust. Schade, of mogelijke schade door dieren aangericht zal dus het instrument worden van Bleker om gehoor te geven aan de lobby van de jagers.

Sluw als een vos mag ik hem noemen, onze staatssecretaris. Het zit waarschijnlijk in de aard van het beestje.