Vrijwilligers maken asielwerk betaalbaar.

Met de jaarwisseling voor de deur overdenkt menigeen welke goede voornemens er voor het komende jaar uit de kast gehaald moeten worden. Traditioneel staat vast op nr 1 het afvallen, gevolgd door het stoppen met roken en het sporten. Een enkeling zal daarnaar gevraagd vrijwilligerswerk als goede voornemen noemen. Toch zijn veel instanties afhankelijk van deze onbetaal(bare)de arbeid. Neem nu de asielen van de Dierenbescherming Rijnmond. In de 6 opvangcentra werkt dagelijks een hele groep vrijwilligers. Zij aan zij, samen met de vaste krachten verzorgen zij het gehele jaar door de kansarme dieren. Fantastisch werk gedaan door fantastische mensen. Hoe groot die groep vrijwilligers is? Meer dan 250 personen. Het is een mix van mensen. Van jong tot oud, van hoog geschoold tot ongeschoold. Ze hebben ten minste 1 gemeenschappelijke drive:liefde voor dieren. De opvangcentra zijn deze mensen uitermate dankbaar, zonder hun hulp zou het dierenwelzijn in de asielen niet gegarandeerd zijn. Je hebt deze mensen gewoon hard nodig. Maar wat als ze er niet zouden zijn? Wat als alle vrijwilligers nu eens vervangen moesten worden door vaste betaalde krachten? Nog geen jaar later moeten dan de deuren van de asielen noodgedwongen gesloten worden. De dieren blijven op straat zwerven, het dierenleed is niet meer te overzien. Wanneer de asielen failliet gaan wordt de gemeentelijke taak: de opvang en verzorging van zwervend aangetroffen dieren ook niet meer uitgevoerd. Een taak die is vastgelegd in het Burgelijk Wetboek. Waar ik me dan zo over verbaas is het feit dat veel gemeenten maar een minimale financiele bijdrage willen leveren aan de asielen. "Geen geld, we moeten bezuinigen en prioriteiten stellen"hoor je dan vaak. Gemeenten, realiseert u zich wel dat u nu eigenlijk dankzij de inzet van alle vrijwilligers voor een dubbeltje op de eerste rang zit? Sla de inzet van deze dierenvrienden eens om in betaalde krachten en koppel daar salarissen aan. Wanneer de asielen daarna de rekening van de opvang en verzorging bij de gemeente in zouden dienen is het echt schrikken. De gemeenten Rotterdam en Capelle aan den Ijssel hebben de realiteit ingezien en constateren dat het zo niet verder kan gaan. De overige gemeenten wachten nog op wat er gebeuren gaat. Het gestelde ultimatum van de Dierenbescherming Rijnmond is in zicht. Wat gebeurt er na 1 januari 2013 met de zwervende dieren. Blijven ze op straat rondlopen? Worden ze afgeleverd op de stoepen van het gemeentehuis?

Het leger van vrijwilligers zal zich ook gaan roeren denk ik. Zij zullen ook aankloppen bij de gemeente. Veel van de vrijwilligers zijn werken vanuit diverse (gemeentelijke)organisaties in de asielen. Na sluiting van de asielen zullen zij ook richting het stadhuis optrekken en komen op zoek naar het juiste loket, misschien wel een zwerfhond of -kat tegen die zij kort daarvoor nog hebben verzorgd.

Mijn boodschap voor 2013 aan de diverse gemeenten is: Neem uw verantwoordelijkheid en betaal de rekening die gekoppeld is aan de opvang van zwervend aangetroffen dieren. Laat de dieren in 2013 niet in de kou staan. De vrijwilligers zullen u steunen en het werk vast wel kostenloos blijven doen. Zij voelen het als hun plicht iets voor dieren te moeten doen. Dat is onbetaalbaar.

De politieke prestatiebeloner.

Nog een paar dagen, dan knallen de kurken en maken we ons op voor een nieuw jaar. Wat dat ons zal brengen weet niemand, maar kunnen we daarin als burger een beetje sturen? Ik denk het wel.

In 2014 zijn er weer gemeenteraadsverkiezingen. De bestuurders maken nu al plannen om de kiezers te paaien. Fraaie beloftes worden gedaan om de kiezers die niet vastgeworteld zijn in een politieke kleur, te overtuigen dat zij het gelijk aan hun zijde hebben. Na de verkiezingen begint de strijd om het pluche pas echt en weten we eigenlijk nu al dat van die beloftes weinig meer terecht komt. Het zachte pluche weegt zwaarder dan het belang van de kiezer.

Wij zijn afhankelijk van de grillen en grollen van de politieke bestuurders. Maar kunnen we de zaken niet omdraaien? Laten we voorop stellen dat wij als mensen niet veel verschillen met de dieren, neem nu als voorbeeld maar eens de hond. Een hond train je en laat je gehoorzamen. De liefde van een hond gaat door de maag, dat weten wij als mens, maar dat weet ook de viervoeter. Hij moet eerst positief gedrag laten zien en krijgt daarna als beloning een brokje. Hulpmiddelen zoals bijvoorbeeld de clicker worden vaak als "versneller"van het positieve gedrag ingezet. Zodra de hond de clicker heeft gehoord, weet hij dat hij positief gedrag heeft vertoond en daarvoor beloond wordt.

Ja, u voelt het al aankomen, dat kunnen we ook bij de politiek doen.

Laat de bevolking nu eens tien tot vijftien punten noemen die belangrijk zijn. Voorbeelden nodig?: A: De gemeentelijke bibliotheek dreigt te moeten sluiten. Veel mensen vinden het belangrijk dat deze open blijft. B: Het hondenuitlaatbeleid van een gemeente deugt niet. Zowel voor en tegenstanders ergeren zich eraan. Via een website kunnen mensen bijvoorbeeld hun top 15 aangeven van aandachtspunten. Zo ontstaat er een duidelijk beeld van wat er leeft bij de bevolking van een gemeente. En nu komt het. De lijst met aandachtspunten wordt gestuurd naar alle politieke partijen van een gemeente, met de vriendelijke boodschap: "Ga ermee aan de slag" We hebben nog ruim een jaar om te zien welke partijen een of meerder punten van de lijst kunnen realiseren. Op de website wordt bijgehouden wat de bestuurders bereikt hebben. Ook coalities kunnen gesloten worden, om een meerderheid te krijgen. Ook dat wordt op de website kenbaar gemaakt.

Vlak voor de verkiezingen wordt de balans opgemaakt en kan de kiezer afrekenen met de bestuurders of partijen. De beloning voor de politiek is dat de burger het vertrouwen geeft aan de partij, of de persoon op de kieslijst. De partij of de persoon wordt afgerekend op de prestatie. En natuurlijk zal ook na de verkiezingen van 2014 de strijd om het pluche weer beginnen, maar dat mag. Het publiek heeft de lijst voor de komende periode alweer klaar liggen. Eigenlijk is dat heel normaal, want we zijn dat op veel andere fronten ook gewend. Er zijn maar weinig werkgevers die vooraf al loon uitbetalen. Er zijn maar weinig hotels die je voor je geboekt hebt al een kamer toewijzen. Noem het de politieke prestatiebeloner. De stem van de kiezer wordt de clicker van het systeem.