Je zou denken dat alleen de loketmedewerkers van de sociale dienst te maken hebben met agressieve klanten. Een dierenasiel is wel de laatste plaats waar je mensen met losse handjes denkt aan te treffen. De asielen in Nederland hebben echter steeds meer te maken met agressie. Dieren van arrestanten bijvoorbeeld belanden vaak in een asiel. Het baasje wordt opgepakt en zijn dieren worden door de politie tijdelijk in het asiel "geparkeerd" Nadat het baasje uit het politiebureau wordt ontslagen, krijgt hij nog even te horen dat zijn dieren in het asiel zitten. Opgefokt verschijnt hij in het asiel en wil direct en vaak zonder voor het verblijf te betalen zijn dieren desnoods onder bedreiging terug. Een recent voorbeeld is de man die na een jaar gevangenisstraf te hebben uitgezeten naar het asiel kwam om zijn hond op te eisen.
Ook kan het plaatsingsbeleid van een asiel tot agressie lijden. Wanneer een asielmedewerker besluit om een grote hond niet te plaatsen in een tweekamerflatje, drie hoog zonder lift, kan dat problemen opleveren. En wat denkt u van dieren die door deurwaarders in het asiel belanden. Tijdens een ontruiming van een woning komt een deurwaarder vaak huisdieren tegen die zijn achtergelaten. Wanneer ze eenmaal in het asiel zitten, verschijnt vaak enige dagen daarna de eigenaar die alsnog zijn dieren, zonder betaling uiteraard, terug wil.
Agressie komt in ieder asiel voor en is dus een landelijk probleem.
Er zal dan ook een landelijke oplossing voor gezocht moeten worden.
De "politiedieren"niet meer opnemen zou agressiepunt wegnemen hoor ik u al zeggen. Dat zou zomaar kunnen, maar wanneer er niemand is om voor de dieren te zorgen, wat zou er dan gebeuren?
Intussen zullen we de medewerkers van de asielen zo goed mogelijk trainen in het omgaan met agressie. En wellicht kunnen we deze honden ook inzetten als bescherming van vrijwilligers.
Via andere social media is het vaak niet mogelijk om uitgebreid in te gaan op actuele zaken die de natuur of de dieren raken. Via deze blog maak ik graag gebruik om de verdieping in te gaan. De uitlatingen worden op persoonlijke titel gedaan.
donderdag 25 augustus 2011
donderdag 18 augustus 2011
Zwientjetik volklore of mishandeling
In de westelijke helft van ons land kent men vaak de tradities en volklores uit het Oosten en Noorden des lands niet of nauwelijks. Heeft u wel eens gehoord van Zwientjetikken, of ganstrekken?
Onder luid gejoel wordt iemand geblindoekt een kleine arena ingestuurd, waarbij hij wordt opgewacht door een varken. De kunst is het dan om het dier aan te tikken. Uiteraard hoopt het publiek dat de geblindoekte man of vrouw het varken op de vreemdste plaatsen aantikt. Drank moet alles natuurlijk een extra leuke dimensie geven. Lachen gieren brullen. Die volklore of traditie was voor het eerst waargenomen in de 18de eeuw. Geen internet, geen televisie, wat moet je dan met je vrije tijd. Het zwientjetikken is niet meer van deze tijd. Het hele gebeuren levert waanzinnig veel stress op bij het varken. In een vreemde omgeving, met een lallende menigte om zich heen en een dwaas die op de tast naar hem toekruipt. Moet je een traditie dan verbieden, is de vraag die nu gesteld wordt. Ja natuurlijk. Het is een ongelijke strijd en levert onnodig dierenleed op. Ik zou zelf voorstellen het zwientjetik te vervangen door het stierengevecht. De regels van het zwientjetik worden dan wel gehandhaafd. Stuur iemand geblindoekt de arena in in laat hem op de tast de stier aanraken. Levert vast heel bijzondere beelden op.
Onder luid gejoel wordt iemand geblindoekt een kleine arena ingestuurd, waarbij hij wordt opgewacht door een varken. De kunst is het dan om het dier aan te tikken. Uiteraard hoopt het publiek dat de geblindoekte man of vrouw het varken op de vreemdste plaatsen aantikt. Drank moet alles natuurlijk een extra leuke dimensie geven. Lachen gieren brullen. Die volklore of traditie was voor het eerst waargenomen in de 18de eeuw. Geen internet, geen televisie, wat moet je dan met je vrije tijd. Het zwientjetikken is niet meer van deze tijd. Het hele gebeuren levert waanzinnig veel stress op bij het varken. In een vreemde omgeving, met een lallende menigte om zich heen en een dwaas die op de tast naar hem toekruipt. Moet je een traditie dan verbieden, is de vraag die nu gesteld wordt. Ja natuurlijk. Het is een ongelijke strijd en levert onnodig dierenleed op. Ik zou zelf voorstellen het zwientjetik te vervangen door het stierengevecht. De regels van het zwientjetik worden dan wel gehandhaafd. Stuur iemand geblindoekt de arena in in laat hem op de tast de stier aanraken. Levert vast heel bijzondere beelden op.
woensdag 10 augustus 2011
Mai Pen Rai
Wanneer je in Thailand in een echt conflict raakt, heb je het in negen van de tien gevallen er zelf naar gemaakt.
Negentig procent van de Thai is Boeddhist. Iemand die deze stroming aanhangt zal eerder het conflict mijden als opzoeken.
Alhoewel twee taxichauffeurs bij de ferry naar Koh Tao voor onze ogen een fraai staaltje Thais kickboksen lieten zien. De meeste Thai echter zijn vriendelijk met een onderdanige ondertoon. Ondanks deze voor ons westerlingen vaak onbegrijpelijke houding wensen ze wel met respect behandeld te worden. Doe je dat niet dan krijg je zoals onlangs een aantal Nederlandse toeristen in Bangkok ondervonden, grote problemen. Dan kun je als Nederlander tot de langste mensen gerekend worden, drie keer zo groot zijn als een Thai en vier keer zo zwaar, je legt het af tegen zo'n klein mannetje.
Kom je als toerist onbewust in de problemen in Thailand, kun je als laatste redmidel, voor je en schoen met een been eraan op twee meter hoogte op je af ziet komen, de vrede trachten te herstellen door " Mai Pen Rai" te roepen. Volgens ingewijden helpt dit in kritieke situaties. Maar ook hier geld het aloude spreekwoord: voorkomen is beter dan genezen.
Negentig procent van de Thai is Boeddhist. Iemand die deze stroming aanhangt zal eerder het conflict mijden als opzoeken.
Alhoewel twee taxichauffeurs bij de ferry naar Koh Tao voor onze ogen een fraai staaltje Thais kickboksen lieten zien. De meeste Thai echter zijn vriendelijk met een onderdanige ondertoon. Ondanks deze voor ons westerlingen vaak onbegrijpelijke houding wensen ze wel met respect behandeld te worden. Doe je dat niet dan krijg je zoals onlangs een aantal Nederlandse toeristen in Bangkok ondervonden, grote problemen. Dan kun je als Nederlander tot de langste mensen gerekend worden, drie keer zo groot zijn als een Thai en vier keer zo zwaar, je legt het af tegen zo'n klein mannetje.
Kom je als toerist onbewust in de problemen in Thailand, kun je als laatste redmidel, voor je en schoen met een been eraan op twee meter hoogte op je af ziet komen, de vrede trachten te herstellen door " Mai Pen Rai" te roepen. Volgens ingewijden helpt dit in kritieke situaties. Maar ook hier geld het aloude spreekwoord: voorkomen is beter dan genezen.
Abonneren op:
Posts (Atom)