zondag 14 oktober 2012

Burgemeesters in 2013 trotse bezitters van huisdieren

Het opvangen en verzorgen van zwervend aangetroffen dieren is wettelijk geregeld. Het is de taak van de burgemeester om hier een goede opvang voor te regelen. In veel gemeenten wordt deze taak gedelegeerd aan de plaatselijke of regionale Dierenbescherming.
De asielen kwijten zich van deze taak al sinds mensenheugenis. Dat er kosten aan de opvang en verzorging van deze dieren verbonden zijn weet iedereen. Kosten die jaarlijks hoger worden omdat wet- en regelgeving steeds worden aangepast en vaste onkostenposten steeds hoger worden. Maar een kostendekkende vergoeding heeft nog geen enkel asiel ontvangen. Zijn de gemeente dan zo slim of zijn de asielen dan zo dom? ( afgeleide van een uitspraak van Gaal) Het is duidelijk dat de eerste zorg van een asiel uitgaat naar de verzorging van de dieren. Ze steken alle energie in hun moeilijke werk. Moeten vaak met een minimale inzet van beroepskrachten en de steun van een leger vrijwilligers 365 dagen per jaar, steunend op giften en schenkingen van meelevende dierenvrienden, ploeteren om de gemeentelijke taak naar behoren uit te kunnen voeren.
Dan heb je nauwelijks tijd om uitgebreid onderhandelingen te voeren met de ambtenaren van een gemeente, waar je je hand op moet houden voor extra geld. Extra geld dat een gat in de exploitatie van een asiel moet dichten. De gemeenten zullen zeker zolang het kan, de hand op de knip houden en zeggen: "jullie hebben het al jaren voor minder kunnen doen, waarom nu niet?" Klinkt logisch maar een kleine uitleg zal misschien verhelderend werken. Het zal niemand ontgaan zijn dat we in een financiele crisis verkeren. Het wordt voor iedereen minder en voor velen zelfs minder dat minder.
De Dierenbescherming en de asielen hebben jaren lang giften en schenkingen ontvangen en met dat geld konden de verliezen van de asielen weggewerkt worden. Eigenlijk zag je dat daardoor in al die jaren de Dierenbescherming de gemeenten financieel ondersteunden.Je kunt het zien als subsidieert de Dierenbescherming de gemeenten. Op zich geen probleem zolang alles goed gaat. Maar nu alles minder wordt zal de subsidiekraan van de Dierenbescherming dichtgedraaid worden. De gemeenten zullen de volledige verantwoordelijkheid moeten nemen. Ze zullen een kostendekkende vergoeding moeten betalen voor de zwervend aangetroffen dieren. Er zijn al gemeenten die sputteren en in de media hun bezwaren kenbaar maken. Ik kan hierbij alleen maar het volgende zeggen: Gemeenten, wees wijs en betaal de vergoeding zoals nu gevraagd wordt. Wees blij dat de Dierenbescherming niet haar recht haalt en een vordering bij u neerlegt van al die jaren dat ze te weinig ontvingen. Wat als de Dierenbescherming en de gemeenten voor 1 januari 2013 er niet uitkomen? In een recent verstuurde politieke Nieuwsbrief van de Dierenbescherming Rijnmond worden de burgemeester van de gemeenten nu al gefeliciteerd. Ze worden de trotse bezitters van duizenden zwervend aangetroffen honden, katten konijnen en knaagdieren. Ieder gevonden huisdier zal bij een loket van het gemeentehuis worden afgegeven.
En zoals ik in mijn vorige blog heb geschreven kan dat ook zo een voordeel geven. Huisdieren kunnen op het werk als teambuilders fungeren. Misschien kiest de burgemeester daar wel voor.

zaterdag 6 oktober 2012

Huisdier als teambuilder op kantoor

In het Dagblad Trouw van 6 oktober las ik een artikel over tuinders die planten wilden promoten in kantoren. Nu wil iedereen die iets te verkopen heeft wel via de krant een gratis promotieactie opzetten, maar dit keer las ik het toch met grote belangstelling. De planten in kantoren moesten ervoor zorgen dat er aangename geuren werden verspreid, waardoor de arbeidsprestaties verhoogd kunnen worden en irritaties tussen medewerkers onderling verminderd.
Nadat ik in eerste instantie aan planten dacht met een geestverruimende werking, werd al gauw duidelijk dat ik op het verkeerde spoor zat. Nee het waren normale planten. Maar wanneer planten in kantoren een positieve invloed hebben op de mens, waarom kunnen dieren dit dan niet? Ik zie dit in ons eigen kantoor van de Dierenbescherming Rijnmond. Wanneer ik mijn hond Dex meeneem wordt deze viervoeter onmiddellijk als eerste enthousiast begroet. Hij krijgt van iedereen een aai over de bol en weet op ieders gezicht een brede glimlach te toveren. Pas daarna krijg ik een goedenmorgen toegewenst.Maar dan heb ik alvast wel een glimlach in de pocket. Rambo, het hondje van de administratie kijkt dan wat geagiteerd, want de aandacht van "zijn"personeel moet nu verdeeld worden.
Er komt leven in de brouwerij hoorde ik onlangs een collega zeggen. Wat bij ons op kantoor kan, kan natuurlijk elders ook. Bedrijven zouden de mogelijkheid moeten onderzoeken om huisdieren in hun kantoren rond te laten lopen. De kat die lekker in de vensterbank van het kantoor ligt, geeft ontspanning en kan stress voorkomen.
Een kantoorhond moet dagelijks uitgelaten worden. De rokers hebben hun eigen pleziertjes, wanneer ze al dampend buiten aan hun verslavingdrang tegemoet komen. De niet rokers zijn daarvan de dupe. Met een kantoorhond kunnen zij in de rookpauzes lekker even naar buiten de hond uitlaten. Staat men in "verloren tijd"weer kiet. U leest het al, de irritaties tussen rokers en niet rokers zijn hiermee snel opgelost en daarom kan een kantoordier een heel goede teambuilder zijn.
Ook de gedeelde verantwoordelijkheid voor dieren kan in de teambuilding een belangrijke rol spelen. Samen verzorgen, betekent een gezamenlijke betrokkenheid. Dat nog geen manager hier op is gekomen he?
En gaat het kantoor sluiten tijdens een vakantie, dan zijn er altijd wel oplossingen te vinden. De binding met de medewerkers is vaak zo groot dat het dier wellicht bij een van de medewerkers tijdelijk ondergebracht kan worden en anders is er altijd nog wel een goed pension van de Dierenbescherming in de buurt. Ik hoor al mensen zeggen: Da's zielig moet een hond na sluitingstijd de hele nacht alleen zijn? Voor ieder probleem is er een oplossing. Natuurlijk moet je voorkomen dat een hond te lang alleen is. Het kan natuurlijk zijn dat de kantoorhond er een is van een medewerker. Maar het kan zeker ook zo zijn dat de hond om tourbeurt met medewerkers naar huis gaat. Ja dan wordt het zeker een succes. Dan heb je het teambuildend effect er zeker inzitten. Ik ga dit plan zeker nog nader bestuderen en u moet er niet raar van op staan te kijken wanneer het eerste kantoordier binnenkort in de schijnwerpers staat. En zoals het dan ook betaamd: het wordt dan wel een asielkantoordier.