Burgemeesters in 2013 trotse bezitters van huisdieren

Het opvangen en verzorgen van zwervend aangetroffen dieren is wettelijk geregeld. Het is de taak van de burgemeester om hier een goede opvang voor te regelen. In veel gemeenten wordt deze taak gedelegeerd aan de plaatselijke of regionale Dierenbescherming.

De asielen kwijten zich van deze taak al sinds mensenheugenis. Dat er kosten aan de opvang en verzorging van deze dieren verbonden zijn weet iedereen. Kosten die jaarlijks hoger worden omdat wet- en regelgeving steeds worden aangepast en vaste onkostenposten steeds hoger worden. Maar een kostendekkende vergoeding heeft nog geen enkel asiel ontvangen. Zijn de gemeente dan zo slim of zijn de asielen dan zo dom? ( afgeleide van een uitspraak van Gaal) Het is duidelijk dat de eerste zorg van een asiel uitgaat naar de verzorging van de dieren. Ze steken alle energie in hun moeilijke werk. Moeten vaak met een minimale inzet van beroepskrachten en de steun van een leger vrijwilligers 365 dagen per jaar, steunend op giften en schenkingen van meelevende dierenvrienden, ploeteren om de gemeentelijke taak naar behoren uit te kunnen voeren.

Dan heb je nauwelijks tijd om uitgebreid onderhandelingen te voeren met de ambtenaren van een gemeente, waar je je hand op moet houden voor extra geld. Extra geld dat een gat in de exploitatie van een asiel moet dichten. De gemeenten zullen zeker zolang het kan, de hand op de knip houden en zeggen: "jullie hebben het al jaren voor minder kunnen doen, waarom nu niet?" Klinkt logisch maar een kleine uitleg zal misschien verhelderend werken. Het zal niemand ontgaan zijn dat we in een financiele crisis verkeren. Het wordt voor iedereen minder en voor velen zelfs minder dat minder.

De Dierenbescherming en de asielen hebben jaren lang giften en schenkingen ontvangen en met dat geld konden de verliezen van de asielen weggewerkt worden. Eigenlijk zag je dat daardoor in al die jaren de Dierenbescherming de gemeenten financieel ondersteunden.Je kunt het zien als subsidieert de Dierenbescherming de gemeenten. Op zich geen probleem zolang alles goed gaat. Maar nu alles minder wordt zal de subsidiekraan van de Dierenbescherming dichtgedraaid worden. De gemeenten zullen de volledige verantwoordelijkheid moeten nemen. Ze zullen een kostendekkende vergoeding moeten betalen voor de zwervend aangetroffen dieren. Er zijn al gemeenten die sputteren en in de media hun bezwaren kenbaar maken. Ik kan hierbij alleen maar het volgende zeggen: Gemeenten, wees wijs en betaal de vergoeding zoals nu gevraagd wordt. Wees blij dat de Dierenbescherming niet haar recht haalt en een vordering bij u neerlegt van al die jaren dat ze te weinig ontvingen. Wat als de Dierenbescherming en de gemeenten voor 1 januari 2013 er niet uitkomen? In een recent verstuurde politieke Nieuwsbrief van de Dierenbescherming Rijnmond worden de burgemeester van de gemeenten nu al gefeliciteerd. Ze worden de trotse bezitters van duizenden zwervend aangetroffen honden, katten konijnen en knaagdieren. Ieder gevonden huisdier zal bij een loket van het gemeentehuis worden afgegeven.

En zoals ik in mijn vorige blog heb geschreven kan dat ook zo een voordeel geven. Huisdieren kunnen op het werk als teambuilders fungeren. Misschien kiest de burgemeester daar wel voor.