zondag 3 november 2013

Een krokodil in je badkuip.

Het ligt alweer een poosje achter ons, de periode dat wij als mens de hond en kat hebben gedomesticeerd. Duizenden jaren geleden zijn we ermee begonnen en nog steeds hebben we het gedrag van deze dieren niet helemaal onder controle. Dat komt met name omdat wij ons verwachtingspatroon ten aanzien van deze dieren in het algemeen en honden en katten in het bijzonder steeds sneller bijstellen. Daar waar zo'n honderd jaar geleden de hond als derde handje nog onder de kar werd gespannen en zijn trekkracht handig gebruikten, daar waar de viervoeter het erf moest verdedigen, daar hebben we heden ten dage een heel andere rol voor de hond uitgeschreven.
Vroeger zag je geen hond in huis, nu ligt de viervoeter thuis op de bank, heeft nog net niet de afstandsbediening van de tv in zijn poten en heeft dikwijls een plekje in bed veroverd. De kat moest vroeger muizenvangen, vooral rondom het huis. Nu ligt de kat aardslui in een mandje op de verwarming en de dagelijkse beweging bestaat voornamenlijk uit een gang naar de kattenbak en naar het aanrecht, want daar staat het voer. Wij vermensenlijken de hond en kat meer en meer en de vraag is of de dieren zich zo snel aan kunnen passen aan ons verwachtingspatroon. Wat verwachten wij van andere dieren, zoals vogelspinnen, vliegende honden, wasbeertjes, stinkdieren, slangen of zelfs kaaimannen. Ook deze bijzondere dieren worden als "huisdier" gehouden. De aaifactor van deze dieren is nul dus er moeten andere redenen zijn om deze dieren aan te schaffen. Zelf kan ik me nauwelijks voorstellen dat je uren lang achter het glas kunt turen naar de slang die dagen op dezelfde plek kan liggen.
Ik ben in mijn loopbaan al heel wat bijzondere dieren bij mensen thuis tegengekomen. Steevast vraag ik hen naar de reden waarom zij dergelijke bijzondere dieren houden. "Da's mooi man" is bijna het standaard antwoord wat je dan krijgt. In de discussies geef je aan dat je de dieren eigenlijk helemaal geen plezier doet om ze in een veel te kleine leefomgeving te stoppen, met vaak veel teveel soortgenoten bij elkaar. Je krijgt dan vaak als antwoord:"Ze zijn hier toch al in ons land, dus waarom zullen we ze dan niet als huisdier gaan houden?" En daar ligt nu eigenlijk de kern van het probleem denk ik. Het is een kwestie van vraag en aanbod. Ze zijn er vaak nog niet, maar de vraag wordt bij de handel neergelegd. En de handel reageert er wel op en importeert legaal of illegaal nog steeds volop van deze bijzondere dieren. Wanneer je op straat loopt en willekeurig mensen vraagt of je een krokodil als huisdier moet nemen, is op een enkeling na, die het idee heeft dat het om een roze plastic exemplaar gaat,het antwoord duidelijk. NEE. De meerderheid van onze bevolking is er dus op tegen en kunnen we democratisch besluiten dat het houden van exotische huisdieren verboden moet zijn. Bij een algeheel verbod op dergelijke dieren wordt de handel ook stilgelegd. Dieren worden niet meer illegaal gevangen in de tropen en in veel te kleine kooitjes of zelfs in handbagages meegesmokkeld naar ons land. Bij een algeheel verbod kom ik geen anderhalve meter lange kaaiman meer tegen in een ligbad van één meter tachtig, zoals dat bij de eigenaar van de dierenzaak Faunaland in Rotterdam jaren geleden het geval was.
Bij een algeheel verbod op exoten kan de mens zich weer volledig richten op de hond en kat. Want daarin is nog heel veel te winnen. Hoe ga je het beste om met honden en katten. Er is nog een lange weg te gaan.....