Ganzen zijn het haasje

Vanaf 15 oktober hoor je ze weer. De jagers hebben de geweren uit het vet gehaald, hun zegeltje voor het jachtacte bij de plaatselijke gendarmerie gehaald en de goedkeuring van de grondeigenaren. De hazen,konijnen,fazanten en houtduiven vrezen de komende maanden voor hun leven. Wanneer ik 's ochtends vroeg in mijn volkstuin in Nieuwerkerk a.d. Yssel, met mijn kont omhoog het onkruid sta te wieden, heb ik soms het idee dat het hagel uit de jachtgeweren over mij heen scheert. Bij iedere knal durf ik me seconden lang niet op te richten, bang om geraakt te worden. Ik heb het idee dat er zoveel jagers rondlopen in en rond het Hitlandbos dat het wild op korte termijn daar toch echt wel uitgestorven moet zijn. Of het moeten de ganzen zijn. De sukkels die met tientallen tegelijk in V-formatie, die we kennen van Niels Holgersson's wonderbaarlijke reis, over onze velden en vlakten vliegen.

Ons land is rijk aan water en er staat groen op de menukaart en wanneer je dan als gans, al dan niet op doortocht naar warmere oorden overal van die 3 sterrenrestaurants tegenkomt, ben je gek als je niet af en toe landt en je maag vol eet. Doordat je veel beweegt als gans moet je ook veel eten,dat kennen wij ook als mens. Sporters onder ons kennen de darmwerking ook. Beweeg je veel dan worden de peristalitische bewegingen van s'mens langste orgaan heftiger, vaak zelfs niet te onderdrukken. Datzelfde geldt ook voor de ganzen. Ze poepen, daar waar ze staan en vreten. Wij mensen vinden dat vreselijk, ongegeneerd, schadelijk zelfs en menen hier iets aan te moeten doen. Poep op het grasland van de boeren kan en mag niet wordt gezegd. Vreemd want jaarlijks stoppen we toch megahoeveelheden stront onder de grond. Vroeger zag je achter de trekkers een waaier van stront en werd de ontlasting pardoes op het land gespoten.

Nadat stadse mensen meer naar het platteland trokken, vonden deze de geur van mest hinderlijk en werd de dierlijke ontlasting in de grond geinjecteerd. Alleen in vaste vorm mag de ontlasting van de koeien en schapen nog uitgereden worden. Wanneer ik een beetje gans was, nam ik een goede advocaat in de arm, want hier wilde ik toch mijn gelijk halen en tegelijk ook mijn leven zeker stellen. Het gelijkheidsbeginsel moet toegepast worden. Waarom mag stront van landbouwhuisdieren wel het land opgebracht worden en waarom ganzenontlasting niet. Of het zover zal komen en er een proces gevoerd zal worden is nog de vraag. Wel is zeker dat Henk Bleker, staatssecretaris van ondermeer Landbouw binnenkort zo'n 200.000 ganzen extra wil laten afschieten. Extra, want de gans is al onbeschermd en kan het gehele jaar door bejaagd worden. Daar waar de haas en fazant nog enkele maanden per jaar in betrekkelijke rust kunnen werken aan een geboorte-aanwas (die vervolgens de maanden daarop afgeschoten wordt) daar is de gans vogelvrij. Ik kan me in dergelijke plannen niet vinden en ik snap de deskundigen op dit gebied dan ook niet goed. Door het afschieten, vangen, vergassen, of hoe je ze dan ook wil elimineren, los je het probleem niet op. Wanneer je in gebieden gaat jagen en je schiet alle ganzen af, betekent dit slechts een tijdelijke rust en het creeeren van een vacuum Het is alsof je een bordje op een leegstaande woning plak, waarop staat: Gratis woonruimte aangeboden, per direct te aanvaarden. Het is bij de dieren net als bij de mens. De groei van de populatie is afhankelijk van ruimte en het aanbod van voedsel. Wanneer je dan als groep ganzen langs een 3-sterren restaurant vliegt als Nederland en je ziet dat er ook nog gratis woonruimte wordt aangeboden, ben je gek dat in niet op de vleugelremmen stapt. Kortom, het afschieten is geen optie. Wil je dan toch iets doen aan mogelijk overlast van de voorbijtrekkende ganzen zet dan natuurlijke middelen in. Bijvoorbeeld de Border Collie.

Er zijn al diverse experimenten uitgevoerd waarbij deze schitterende honden hele weilanden "schoonvegen" een waar schouwspel. Er zijn tientallen clubs en honderden collie baasjes die deze klus zouden kunnen klaren. Bewegen is goed voor mens en dier en waarom zou er geen deal gemaakt kunnen worden tussen landeigenaren en hondenbezitters. Volgens mij kan daar een geweldige oplossing gevonden worden voor een langslepend probleem. Er is echter wel 1 voorwaarde aan verbonden; er zal op de graslanden waar de honden worden ingezet ter verdrijving van de ganzen wel een opruimplicht voor hondenstront ingevoerd moeten worden.

De zorgen rond kinderboerderij Klaverweide

Ik bezoek nog al eens de plaatselijke kinderboerderij.Mijn kind is inmiddels de fase ontgroeid dat we bijna dagelijks een bezoekje brachten aan de kippen, konijnen en zelfs de koe. Nee ik kom er voornamelijk omdat tegenover de kinderboerderij mijn bijen zijn gestald. Tijdens het doen van een bakkie hoor ik vaak het nieuwste nieuws en dat stemde mij vorige week toch helemaal niet gelukkig. De 3 dames van de kinderboerderij zijn allen gekwalificeerd, hebben opleidingen gevolgd en stuk voor stuk meerdere jaren ervaring op het gebied van dierverzorging en kinderboerderijen. De gemeente subsidieert al sinds jaar en dag de boerderij en ziet kans op een heel bijzondere wijze de kinderboerderij in de bezuinigingscaroussel te plaatsen. Een leegstaande boerderij naast de kinderboerderij wordt voor een symbolisch bedrag verkocht aan Merula een stcihting die zorgboerdijen beheert en herontwikkelt. Merula heeft plannen om van de kinderboerderij een "zorgkinderboerderij"te maken. Clienten kunnen dan onder begeleiding de konijntje en kippen verzorgen. Niets mis mee zou u kunnen zeggen. Toch zijn er bedenkingen bij deze plannen. Kinderboerderijen hebben een belangrijke educatieve functie. Jaarlijks komen duizenden kinderen en leren daar waar een ei vandaan komt en dat melk niet uit een pak komt, maar van de koe. Het overkoepelend orgaan is druk doende een betere kwaliteit van de boerderijen tot stand te brengen en hebben een Keurmerk uitgebracht. Alles wordt in het werk gesteld om het dierenwelzijn zo goed mogelijk te waarborgen. En het mag duidelijk zijn: het managen van een kinderboerderij is het bedrijven van topsport. Je moet niet alleen verstand hebben van dieren, je moet lastige kinderen kunnen begeleiden en je moet vrijwilligers goed coachen. Daarnaast biedt iedere kinderboerderij ook dikwijls verstandelijk- en lichamelijk gehandicapten een platform. Ook deze mensen worden begeleid door medewerkers van de boerderij. Wanneer in 2015 de dames van de kinderboederij de klompen aan de wilgen kunnen hangen, de jas voor de laatste keer van de kapstok nemen, worden de zaken overgenomen door Merula. De verantwoordelijke wethouder belooft grip te houden op de kinderboerderij,maar op inhoudelijke vragen moest hij vaak het antwoord schuldig blijven. Ik heb enige tijd geleden een bezoekje gebracht aan de kinderboerderij/zorgboerderij in Nieuwerkerk a/d IJssel. De beheerster daarvan erkende dat zij onvoelde ervaring had en uit de hoek kwam van SPW (sociaal pedagogisch medewerker) En dat bleek, na een korte rondgang zag ik ganzen in een hok. Geen enkel watertje voor deze watervogels!

Wanneer dergelijke zorg ook aan de dieren van de kinderboerderij in Capelle geboden wordt houd ik mijn hart vast. Want het verzorgen van een kippetje gaat nog, maar die van een koe of van ezels is toch andere koek. Vandaag was het "Juffendag"op de kinderboerderij. Tientallen juffen bezochten met hun klassen de boerderij. Dolle pret en de kinderen werden een hele ochtend kostelijk vermaakt. De juffen zullen dus na 2015 wat anders moeten zoeken, want kort na de overname zal volgens mijn verwachtingen de functie van de kinderboerderij uitgekleed worden en zodra dit een feit is, zal als nel het bericht komen in de krant. "Voormalige kinderboerderij wordt stopgezet". Te weinig verzorgers, te duur, dus wordt de boerderij verbouwd en kunnen meer clienten genieten van de vogelgeluiden. Geluiden van vogels die hoog overvliegen, op zoek naar een klein stukje groen waar ze nog enige rust hebben.

Waarom we straks insecten eten

Heb je dat nooit gehad? Je fietst, een beetje harder dan normaal, waardoor je wat vaker via je openstaande mond ademt. En dan opeens torpedeert een vlieg je huigje. Al kokhalzend probeer je het vreselijk enge beest uit je lichaam te spugen. Soms lukt dat, vaak ook niet en ongewild komt een slikreflex op gang, met alle gevolgen van dien.

Insecten zien er gewoon eng uit en daarom verafschuwen zij ze als Westerlingen.In andere, vaak wat warmere landen, staan insecten op de menu-kaart als een ware delicatesse. Hoe lang duurt het nog voor we in de Nederlandse restaurants een bordje gebakken sprinkhaan kunnen bestellen, of gemengde sla met meelwormen? Dat komt sneller dan we denken.

Misschien niet eens zozeer omdat we er reikhalzend naar uitzien, maar omdat het noodgedwongen is. Vlees, dat is wat wij Nederlanders eten en niet zo'n beetje ook. Per hoofd van de bevolking eten we jaarlijks ongeveer 80 kilogram vlees en dat is veel meer dan vroeger. Nog niet zo lang geleden, zo rond de jaren 50 van de vorige eeuw aten de meeste Nederlanders maar twee keer per week vlees. Nu ligt er bijna elke dag een lap op ons bord. De producenten van vlees kunnen de vraag nauwelijks aan en steeds meer en vaker wordt overgeschakeld op de intensieve veehouderij. "Och wanneer dat een probleem is, dan is het even de boel opschalen naar een hoger niveau en je bent er weer" hoorde ik laatst iemand zeggen. Hij bedoelde daarmee dat we gewoon meer koeien moesten fokken om aan de vraag te kunnen voldoen. Maar zo makkelijk ligt dat niet. Wanneer je meer vee gaat houden moeten deze dieren ook te vreten hebben. Gemiddeld eet een koe 20.000 kg voer. Met een groeiende consumptie van vlees, met de daaraan gekoppelde groeiende veestapel krijgt u nu een indruk hoeveel voer er geproduceerd moet worden. Het is bekend dat de voedselproductie nu al op zijn top presteert. De wereldvoedselcommissie is zich ter dege van bewust dat er een volgende probleem heel snel op ons af komt. De Chinezen. Niet dat deze hardwerkende mensen massaal het Westen gaan bezetten, waardoor we alleen nog maar rijst eten, maar met een toenemende welvaart daar, neemt men ook steeds meer de Westerse gewoonten over. En dat betekent een verhoging van de vleesconsumptie.

En als u weet hoeveel Chinezen er in China wonen, weet u wat het probleem is. Er kan gewoon weg niet voldoende vlees geproduceerd worden om alle hongerige mondjes te voeden. Het is dan ook logisch dat men nu al naarstig op zoek is naar alternatieven voor vlees. Al gauw komt men dan uit bij de insecten. Insecten zijn er genoeg in de wereld, ze zijn overal te vinden. Het grote voordeel is dat ze veel eiwitten bevatten, de belangrijke bouwstenen van ons lichaam. Goed bereid moet het best te pruimen zijn. Je treft ze zelfs al aan gedrenkt in overheerlijke chocolade. Volgens mij is het een kwestie van tijd; wij Nederlanders schakelen massaal over van vlees op de sprinkhaan, de meelworm en huisboktor. En zie je steeds vaker mensen met open mond fietsen in de hoop dat ze wat insecten kunnen opvangen tijdens hun dagelijkse inspanningen.

Dieren in de etalage niet meer van deze tijd.

Een tijdje geleden liep ik in een straat waar een dierenspeciaalzaak is gevestigd. Er stonden een moeder en een kind voor de etalage. Het meisje trok voortdurend aan de arm van moeders en ik hoorde haar telkens luid roepen: "Mamma ik wil dat lieve konijntje. Ah toe nou ik vind het zo leuk"

Toen moeders verder wilde winkelen, ging het kind vol in de remmen staan, trok aan de tas van de moeder en haar stem werd allengs luider. En toen hoorde ik wat ik had verwacht, maar niet had gehoopt. "Goed Clair, we kopen alleen dat konijntje wanneer je er goed voor zult zorgen, begrijp je dat?" Natuurlijk begreep Clair het, haar gedrag werd beloond. Maar of ze de boodschap ook had begrepen was niet duidelijk. Nieuwsgierig bleef ik even wachten en nog geen 10minuten laten kwamen moeder en Clair naar buiten. In een winkelwagentje lag een klein draadstalen opklapbaar kooitje, een zak stro en een zak met voer. Daarbovenop een bewegende doos. Clair huppelde glunderend van oor tot oor naast de winkelkar en zo gingen ze op weg naar huis. Het is te hopen dat alles goed gaat. Dat het konijntje het overleeft, dat Clair haar afspraken na zal komen en het dier gaat verzorgen zoals het hoort en de ouders ook een oogje in het zeil gaan houden. Ik durf te wedden dat de eerste twee weken Clair haar afspraken goed zal nakomen, maar daarna zal het snel minder worden. En dan zullen pa en ma de zorg op zich moeten nemen. Deze zitten er natuurlijk niet op te wachten, want in het drukke bestaan past niet nog een verzorgende taak. Veel van dergelijke impulsaankopen belanden tegenwoordig in een van de konijnen en knaagdierenopvangcentra in Nederland, zoals het Knaagspoor in Ridderkerk.

Zo'n 1000 per jaar krijgen zij als "impulsaankopen"aangeboden, zoals het konijntje van Clair. Het zou toch veel beter zijn wanneer we een deal zouden kunnen maken met de dierenspeciaalzaken. Verkoop geen levende dieren meer, maar zoek de samenwerking met bijvoorbeeld het Knaagspoor. Ook de dierenzaken hebben een verantwoordelijkheid en zouden in het kader van dierenwelzijn de impulsaankopen tegen moeten gaan. Er zijn diverse goede deals over en weer te maken. Ook het Knaagspoor zou in dat opzicht een goede voorlichtende en doorverwijzende functie in kunnen nemen. Toch zijn er al dierenspeciaalzaken in de regio die geen levende dieren meer verkopen. Zoals de dierenspeciaalzaak Jip&Jones aan het Broersveld 140-b te Schiedam. Deze winkel heeft doelbewust gekozen om geen levende have te verkopen. En volgens de eigenaresse wordt dit door heel veel klanten en dierenliefhebbers zeer gewaardeerd. Ik zou dus zeggen: een goed voorbeeld doet goed volgen.