Dex, naar welke school wil je?

Vijf jaar geleden hebben we afscheid moeten nemen van onze laatste hond. Ruim 12 jaar werd het gezin begeleid door een tweetal honden die het goed met elkaar konden vinden, maar geheel verschilden van karakter. Een kruising Collie, parmantig, afstandelijk een tikje arrogant en een Golden Retriever, uitbundig naar het gezin, afhoudend naar andere honden, brutaal als de neten.

Ik zie ze nog elke dag als ik naar het werk ga. De foto's van alle honden die we in de loop der jaren hebben gehad hangen in de gang. Het duo kreeg de regels van het menselijke spel aangeleerd via de methode: "als je niet luisteren wil, moet je maar voelen". In die tijd heel normaal. Zo werden de kinderen in die tijd ook opgevoed. Het was in de tijd dat de "hondenprogramma's op tv goede kijkcijfers genereerden en heel veel honden met natte neuzen een show gaven. De Goeroe op hondengebied van toen bracht soms voor zijn tv programma een bezoek aan het Rotterdamse asiel. Daar werd dan een lastige hond ( of 1 met een sterk eigen wil) onder handen genomen ter voorbereiding van het programma. Slipketting hoog om de nek en rukken maar. Menige hond zwiepte door de gangen van het asiel en zo'n hond liet wel wel uit zijn kop om niet te luisteren. De maatschappij veranderde en ook de goeroe op het gebied van hondengedrag veranderde mee. De slipketting werd afgezworen, de clickermethode deed zijn intrede.

Afkomstig van de dolfijnentraining werd de clicker ingezet om positief gedrag te belonen en negatief gedrag te negeren. Je kon namelijk geen enkele dolfijn een draai om zijn oren geven op het moment dat hij een oefening verkeerd uitvoerde.Geen trainer zwom zo snel. Veel hondenscholen volgende het voorbeeld en er werd wat afgeclickerd. Maar is deze methode wel zaligmakend vraag ik mij af. Je kunt veel bereiken met deze vernieuwende manier van trainen, maar wat doe je als een dominante Rottweiler je grijpt en zijn tanden in je kuiten zet, op weg naar je kruis? Negeer je dat negatief gedrag net zolang tot het bloed in je schoenen loopt? Ik denk dat je een middenweg moet kiezen in de trainingswereld en moet kiezen voor de zogeheten rugzakjesmethode. De Dierenbescherming hanteert deze manier al enige tijd en met succes. Uitgangsprincipe is de positieve manier van de clicker, maar als dat niet helpt, mag je terugvallen op alternatieven. Zoals daar zijn de gentle leader, of zelfs de slipketting. Sinds kort heb ik weer een hond.

Uiteraard komt meneer uit het asiel, want dat ben ik aan mijn stand verplicht. Daar zat Dex een kruising Labrador van ongeveer 6 maanden. Hij had al wat ellende meegemaakt. Zo werd de hond verkocht via marktplaats. Het laatste wat bekend was over de achtergronden van de hond is dat de laatste baas Dex bij een hondenoppas bracht maar de hond daar niet meer ophaalde. Dex was nog niet zindelijk en had verlatingsangst. Na vijf hondenloze jaren zwichte ik voor de innemendheid van een jonge hond, die ondanks de belastende geschiedenis nog steeds vrolijk naar ieder mens en iedere hond toestapte. Nu zal de komende maanden uitwijzen of de hond het vertrouwen in zijn baasjes krijgt waardoor Dex enkele uren alleen kan zijn als dat moet. Hoe we dat en andere zaken aanleren lijkt mij duidelijk. Via de rugzakmethode, het trainingsmodel van de Dierenbescherming.