zondag 15 april 2012

Binnenkort Spaanse stier in je achtertuin?

Duizenden Spanjaarden hebben met lede ogen aangezien hoe het wekelijks uitje hen werd ontnomen onder druk van dierenactivisten. Vele arena's werden kolkende, kokende en bloederige eindstations voor stieren die ervoor opgeleid werden om uiteindelijk in een ongelijke strijd een pijnlijke langzame dood te sterven. Het publiek werd bij dit gevecht betrokken en bepaalde de lengte van de lijdensweg van de stier.
Datzelfde Spanje neemt het met dierenwelzijn in brede zin ook niet zo nauw. Zwerfkatten en dito honden zijn er in overvloed. Geen Spanjaard die zich daar druk over maakt, tenzij deze dieren toevallig de weg over willen steken. Zonder te remmen worden de dieren overhoop gereden, althans dat laten dierenbeschermingsorganisaties ons weten.
Ook in ons eigen land maken veel mensen zich druk over het dierenwelzijn in het warme Spanje. Ik juich dat alleen maar toe. Iedere dierenbeschermer verdient van mij een pluim. Maar om zwerfkatten en zwerfhonden vanuit Spanje naar Nederland te transporteren, omdat het zo zielig is, daar gaan mijn tenen van krommen. De dieren leven er op straat en zijn niet gewend om als een gezelschapsdier behandeld te worden. Ze leven dikwijls in groepen, omdat dit de kans op overleven groter maakt. Ze hebben alle een stelregel gemeen: struggle for life. Zo anders is het met onze dieren, die vaak tot in de haarvaten vertroeteld, vertederd, verafgood worden. Daar ontstaan al de grote verschillen en wellicht ook de eerste problemen. Ondanks alle adoptieregels die opgesteld worden door bijvoorbeeld de Stichting De Spaanse Viervoeter moeten wij ons afvragen of we niet beter in Spanje de problemen rond dierenwelzijn kunnen aanpakken, dan honderden honden en katten op transport te zetten naar ons land in de hoop dat deze dieren later gelukkig worden. Ik ben van mening dat we andere middelen moeten inzetten.
De overheid zal onder druk gezet moeten worden van niet alleen de toeristen, maar ook de Spanjaarden zelf. Dan kom je al gauw bij het veelbesproken woord mentaliteitsverandering. Wanneer wij in staat zijn om de Spanjaard te laten inzien dat hij anders moet omgaan met het dierenwelzijn kunnen wij belangrijke winst boeken. Wanneer de Viervoetervrienden zich daarvoor inzetten en geen dieren meer op transport zetten, krijgen ze mijn steun en sympathie. Het wordt anders dweilen met de kraan open. Je lost het probleem niet op door dieren daar weg te halen. Overigens wij hebben al dieren genoeg. Zonder in Wilderstermen te vervallen van : "Vol=vol" geef ik u wel mee dat jaarlijks 70.000 honden en katten in de Nederlandse asielen terecht komen.
Als we ooit in een situatie terecht komen dat we met een tekort aan asieldieren zitten....... maar dat is een utopie. Ik vraag me overigen af wat men met al die overgebleven vechtstieren gaat doen. Moeten we daarvoor ook een oproep doen om in de achtertuinjtes van onze Nederlandse woninkjes een uit de kluiten gewassen stier te huisvesten?
Oh ik hoor u al zeggen: "Ben je gek geworden?, dat lost het probleem daar toch niet op, dat is alleen het verplaatsen van een giga probleem" Goed dan, mouwen opstropen en de Spanjaarden te lijf gaan, of lijk ik nu op Don Quichot?

1 opmerking:

  1. Van mij ook een dikke pluim voor alle organisaties die zich inzetten voor een beter leven voor dieren.
    Ik volg verschillende van deze organisaties op facebook en wat ik begrijp is dat zij zich welzeker richten op het land zelf [Spanje of Griekenland, of Turkije, of vul maar in].
    Het is en en. En streven naar mentaliteitsverandering, en ondertussen vele [lieve leuke mooie en hartstikke gezonde] dieren redden van een dood in een dodingsstation.
    Ik heb zelf twee geweldige honden uit Spanje en hoor vaker dat argument dat hier in Nederland de asiels overvol zitten en dat we onze 'eigen' dieren eerst moeten redden. Maar 1 wilde ik een bepaalde hond en die zitten doorgaans niet in asiels in Nederland. En 2 ken ik een asiel hier in de buurt waarvan mensen regelmatig op en neer rijden naar Spanje om een lading honden op te halen om via eigen asiel hier in Nederland te laten adopteren. Dat asiel zit dus blijkbaar helemaal niet overvol.

    [Ik moet eerlijk zeggen dat ik bovenstaand verhaal niet helemaal heb gelezen, mijn reactie is puur op het eerste deel]

    BeantwoordenVerwijderen