Nieuw hondenbeleid legt viervoeter aan banden

Wanneer een hond geen natuurlijk gedrag kan vertonen zie je ongewenst gedrag. Nieuwsgierig geworden naar het nieuwe hondenbeleid van de gemeente Capelle bezocht ik de gemeentelijke website. In heldere bewoordingen en met de borden die straks overal in de wijken worden geplant maakt de gemeente duidelijk waar de hondenbezitters er na 1 september eraan toe zijn. Mijn oog viel op het stuk waarin de gemeente schrijft over de Uitlaatgebieden Loslopende honden Veel kinderen, maar ook volwassenen zijn bang voor honden. Bijvoorbeeld als die (meestal goedbedoeld) op hen af komen rennen. Ook kunnen loslopende honden soms plotseling oversteken of achter fietsers aanrennen. Dit levert gevaarlijke verkeerssituaties op. Daarom moeten honden op de stoep en op straat aan de lijn. Uitlaatgebieden Voor dit nieuwe beleid hebben we de uitlaatgebieden voor honden opnieuw bekeken. Daarbij hebben we ook de Wijkoverlegplatforms en het Capels Hondenplatform om advies gevraagd. De uitlaatgebieden vindt u in iedere wijk. Een aantal overlastgevende uitlaatgebieden dichtbij woonhuizen zijn vervallen, daarvoor zijn vaak ruimere uitlaatgebieden aan de randen van de wijk toegevoegd waar honden kunnen rennen en spelen. De gemeente maakt de uitlaatgebieden regelmatig schoon. Met de nieuwe kaart in de hand ben ik op zoek gegaan naar de uitlaatgebieden in mijn eigen Schollevaar. De Grafiek uitlopen naar de Burgemeester Beresteijnlaan is nog te doen. Voor mijzelf geen probleem, maar je moet rekening houden met de hond. Die kan toch mooi in dat kleine stukje als reu zijn poot een aantal keren optillen, erger nog mijn Dex kan zomaar onderweg een plekje kiezen waar hij moet poepen. Maar goed aan de rand van de Burgemeester Beresteijnlaan gekomen geef ik Dex het commando te gaan zitten. Dat doet de viervoeter braaf. Dan is het wachten, kijken, loeren wanneer je de drukke weg kunt oversteken. Je moet een soort kansberekening toepassen.

Ga er maar gerust van uit dat de gemiddelde automobilist met een snelheid van 70 kilometer per uur de bocht uit komt, waarna hij binnen een zestal seconden de splitsing met de Grafiek passeert. Het oversteken van de weg met de hond aangelijnd duurt circa 4 seconden, ten minste als je goed ter been bent zoals ik. Twee seconden is de grens tussen leven en dood, maar eenmaal de overkant bereikt ga je letterlijk op in het groen. Wat kan mijn Dex daar toch heerlijk spelen je ziet hem tijden niet meer, want het gras en onkruid staat heuphoog. De ondergrond zie je niet meer die is begroeid en erg oneffen, omdat hier een tijdlang het baggerslip heeft gelegen, wat elders uit de gemeente hierheen gepompt werd Dan herinner ik mij wat de gemeente meldt op haar website: loslopende honden kunnen plotseling oversteken. De schrik slaat mij om het hart en ik roep Dex snel terug. Hij heeft wat tijd nodig om mij te vinden. Ik lijn hem snel weer aan. Het lukt mij wederom zonder kleerscheuren de overkant van de straat te bereiken. De kaart verder bestuderend wil ik naar een volgende uitlaatplaats lopen. Dex moet onderweg poepen, maar ik had mij daarop voorbereid. Ik steek mijn hand in een handig boterhamzakje en pak de warme, ietwat zachte drol op en ga op zoek naar een afvalbak.

Dat wordt echter een hele zoektocht. Nergens in de wijk vind ik een afvalbak waar ik de drol in kan deponeren. Oh ja op de terugweg zie ik naast de graffitiwall aan de Grafiek een afvalbak staan. Ik kijk, maar vind daar geen plekje meer. De bak puilt uit van de lege en halflege spuitbussen. Uiteindelijk heb ik een half uur lang gewandeld en moeten constateren dat het erbarmelijk slecht gesteld is met het aantal afvalbakken in de wijk en de hondendrol in mijn hand inmiddels was afgekoeld. Ik vraag me dan ook af of zo rond december de wijk niet bezaaid ligt met hondendrollen verpakt in plastic. Dex is niet mijn eerste hond ik heb mijn leven lang honden om me heen mogen hebben. Honden hebben een eigen gedrag en ras specifieke eigenschappen en behoeftes. Aangelijnd is het gedrag vaak anders dan wanneer een hond los loopt. Ik kan me heel goed voorstellen dat veel honden straks met het nieuwe beleid beperkt worden in hun bewegingsvrijheid. Want laten we eerlijk zijn. Wanneer je een vijftal honden laat rennen en spelen langs een van de drukste verkeersontsluitingen van de gemeente kun je op de eerste dodelijke aanrijdingen wachten, dus laat niemand zijn hond daar uit. Wanneer een hond geen hond meer kan zijn en geen honds gedrag meer kan vertonen, loopt een hondeneigenaar de kans dat hij zijn hond ziet veranderen. Uiteindelijk gaat de hond ongewenst gedrag vertonen en zullen een groot aantal van deze viervoeters in het asiel belanden, of op straat worden gezet.

Het is goed om een algehele opruimplicht in te voeren daar zijn mens en dier mee gebaat. Op dit beleid sanctioneren is prima. Wat men nu doet is iedereen beboeten. Het is toch ook niet zo dat wanneer iedere dag honderden automobilisten door het rode licht rijden alle huishoudens met een auto hiervoor moeten boeten en een prent krijgen toegestuurd? Als de gemeente stelt dat veel volwassenen en kinderen bang zijn voor honden, moeten we daardoor middel van voorlichting wat aan doen. Wanneer ik met Dex langs het trapveldje bij de Aquarel loop, komen steevast twee kleine meisjes op ons aflopen. In het begin ietwat angstig voor de hond. Nu voeren ze de viervoeter brokjes en leg ik ze uit wat ze wel en niet moeten doen in de omgang met honden. De mens heeft de hond van zich afhankelijk gemaakt. Wij hebben dan ook de verantwoording om goed voor de dieren te zorgen. Dat doe je niet om ze hun leven lang aan een riempje te laten lopen. Henk Beugeling & Dex