dinsdag 28 juni 2011

Stront, een kwestie van mentaliteit.

Vorig jaar was ik op vakantie in de VS. Naast miljoenen mensen verblijven daar ook ontzettend veel honden. Men gaat er soms tot in het bizarre mee om. Schattige kleine vlinderhondjes, met een hoedje op, zonnebrilletje eraan vastgeplakt, jasje aan en zelfs met gelakte nagels paraderen de hondjes samen met hun exentrieke bazinnetjes over de straten.Ik zag er zelfs een pet's washstation,een soort portocabin waar je de viervoeter een wekelijkse wasbeurt kan geven. Kaartje erin, druk op de knop of er schuim op moet, fhonen, en na afloop een geurtje en klaar is Fiffy.
Je kunt zeggen wat je wil, ze gaan soms erg ver daar in The States, maar een ding moet gezegd worden: je vindt er geen hondendrol op straat.
Daar waar gemeenten in ons land zich als Terriers vastbijten in 's lands grootste ergernis, is het in de VS kennelijk heel normaal dat je de stront van je hond opruimt. Ik zal het nog even verduidelijken, dat het ook elders normaal is dat je de poep van je viervoeter opruimt. In Canada verbleven we tijdens een vakantie twee nachten in een B&B. De eigenaar had twee Border Collies. Toen ik aanbood de honden uit te laten reageerde hij enthousiast. "De lijnen hangen aan de kapstok en de poepzakjes liggen ook klaar"vertelde de baas van de honden. Het kwam niet in mij op om tijdens de wandeling de drollen van de honden te laten liggen.
Natuurlijk vroeg ik de man waarom de mensen daar wel en in Nederland niet goed omgaan met het hondenpoepprobleem. Het antwoord was vrij simpel: "Het is hier gewoon, men vindt het vreemd wanneer een hondenbezitter de drol niet opruimt. Omdat iedereen de drollen opruimt, voelt de enkeling die het laat liggen zich erg ongemakkelijk"
En die sociale controle ontbreekt in ons land. Hier worstelen gemeenten met het opleggen van sancties, het sluiten van gebieden voor de viervoeters en aanlijnplichten, met maar een ding voor ogen, namelijk aandacht schenken aan het probleem hondenpoep. Ik neem aan dat geen enkele ambtenaar ook maar de illusie heeft om het probleem op te kunnen lossen, maar goed, voor de buhne moet je er altijd mee bezig zijn toch?
Waar de meeste gemeenten aan voorbij gaan is dat de hond in deze gevallen altijd de dupe is. Hij wordt verbannen uit delen van de stad, hij mag nergens meer lekker rennen, het dier moet altijd aangelijnd zijn.
Het arme dier kan zijn natuurlijk gedrag niet meer vertonen en laat na verloop van tijd ongewenst gedrag zien. Dat kan zover gaan dat honden daardoor onhoudbaar worden en plaats moeten nemen in een asiel.
Probleem opgelost hoor ik sommige "hondenvrienden"al zeggen.
Toch moeten we dit probleem niet onderschatten. Een goed opgevoede hond, die zijn natuurlijk en sociaal gedrag kan vertonen is een belangrijke schakel in een gezin.
Het siert de ambtenaren die zich met dit beleid bezig moeten houden, wanneer zij deze belangrijke aspecten niet uit het oog verliezen.
Werk aan een mentaliteitsverandering bij de mens en sanctioneer de hond niet.
Het werkt net als de clickermethode bij honden. Met het geluid van de clicker wordt bij de hond positief gedrag beloond en negatief gedrag wordt genegeerd.
Hoe je die beloning dan ziet?
Bijvoorbeeld door een verlaging van de hondenbelasting. Iedereen die een jaar lang niet wordt beboet voor de opruimplicht, krijgt een verlaging van de hondenbelasting.
Maak genoeg uitrenplekken voor de viervoeters, het wordt door hond en baas gezien als een beloning.
In vele gevallen volgen wij de Amerikanen, waarom in dit geval ook niet?

Geen opmerkingen:

Een reactie posten