donderdag 15 maart 2012

Het eerste ei gevonden, lang leve de Kievit

Zeg tegen een Fries dat er nooit meer een Elfstedentocht wordt gehouden en hij kijkt je glazig aan. Vertel aan dezelde Fries dat hij geen kievitseieren meer mag rapen en hij schiet is de lach. Eieren rapen hoort nu eenmaal bij deze typische Noordelingen, met hun eigen taal, hun eigen gewoonten.
Ik kan me nog herinneren dat mijn vader tot voor 30 jaar terug,in deze periode van het jaar twee keer per week op pad ging. Eieren zoeken. Met een verrekijker in de hand, pet op de kop ( want daar moesten de eieren onder gestopt worden) trok hij de wijdse landerijen in op zoek naar krabsels ( nestjes in aanbouw) en belegde nestjes van met name de kievit. Wijdse landerijen vind je bijna niet meer in ons land dat weten we. Weidevogels ook bijna niet meer. De Grutto en de Kievit hebben in de loop der jaren letterlijk het veld moeten ruimen voor de oprukkende bebouwing en de verregaande intensievering van de landbouwgronden.
Het aantal weidevogels in de laatste tien vijftien jaar gedecimeerd en dat is natuurlijk zorgelijk. Moeten we dan onze tradities in stand houden en de nesten van de vogels al vroeg in het jaar opzoeken en leeg halen? Als het aan de Friezen lig wel. Ik hoorde onlangs nog een rechtgeaarde Fries zeggen: "Het is een volksvermaak, een volklore en het is een eer om het eerste kievitsei aan te bieden aan de Commissaris van de Koningin" Dat laatste triggerde mij. Kennelijk kan een hoge ambtenaar, een dienaar van de Koning, het tij doen keren en een vogeltje redden van een mogelijke ondergang.
John Jorritsma bij deze een oproep om volgend jaar vriendelijk doch dwingend het aanbod van een kievitsei af te wijzen. Tegelijkertijd zou de uitgifte van vergunningen tot het rapen van eieren van weidevogels stopgezet moeten worden en klaar is de Kievit, de Grutto en de zeldzame andere weidevogels. Wellicht is er een alternatief te bedenken voor het zoeken van eieren van genoemde vogels. Ik zou me voor kunnen stellen dat het een hype gaat worden: het verstoppen van chocoladeeitjes langs de kant van de rijkswegen A6 of A7. Blijft toch altijd spannend als je met je kont omhoog in het gras tuurt op zoek naar een glimmend chocolade paaseitje, terwijl de auto's de vouwen uit je broek rijden.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten